بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و احترام به مردم شریف شهر شیراز و همه حضار گرامی.

دهه فجر انقلاب اسلامی را تبریک عرض کرده و گرامی می‌دارم و امیدوارم چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی آغازگر تحول در ارائه خدمات به مردم  و کم شدن فاصله مردم و مسئولین باشیم.

امروز پانزدهم بهمن ماه، نطق پیش از دستور خود را با موضوع اهمیت توجه بیشتر شهردار محترم و منتخب شورا به حوزه معاونت حمل و نقل شهرداری ارائه می‌نمایم.

با آغاز دوره پنجم شورای اسلامی شیراز و رویکرد انسان­محوری شورا و مدیریت شهرداری، برخی از مصوبات و طرحها مورد بازنگری قرار گرفت. تجربه و عملکرد ناموفق بسیاری از تقاطعات غیرهمسطح در هسته مرکزی شهر و تشدید ترافیک معابر منتهی به این تقاطع ها و ایجاد گره­های ترافیکی جدید در شیراز، شورای شهر و مدیریت جدید شهرداری را بر آن داشت که در ساخت این تقاطعات بازنگری اساسی صورت گیرد. در این راستا پس از بررسی‌های کارشناسی، از احداث برخی تقاطعات مانند قصردشت جلوگیری بعمل آمد تا با استفاده از نتایج بهنگام‌سازی مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک شیراز طرح­های جایگزین مناسبی همراه با پیوست­های فنی، ترافیکی، فرهنگی، زیست‌محیطی و اقتصادی مورد عمل قرار گیرد. با همه این تفاسیر در رینگ‌های پیرامونی شهر، ورودی‌های اصلی و کمربندی شیراز بخصوص در محدوده شهرک‌های اقماری احداث تقاطعات غیرهمسطح اجتناب­ناپذیر است که در برنامه­ها و اولویت­های عمرانی شورا و شهرداری نیز تکمیل تقاطعات این محورها مدنظر می­باشد. همچنین در بهبود معضلات ترافیکی همانند تمامی شهرهای موفق جهان، اولویت اصلی و تمرکز شورای پنجم و شهرداری بر توسعه، ساماندهی و هوشمندسازی سیستم حمل و نقل همگانی و توسعه حمل و نقل پاک قرار گرفته است.

اما در این راستا یکی از موضوع‌های مهم، طرح دوربرگردان­های غیرهمسطح بلوار چمران می­باشد که پیرو بند 108 تکالیف بودجه سال 97 شهرداری شیراز ، موضوع در دستور کار کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک قرار گرفت. بر این اساس در جلسه مورخ 13/12/96 مقرر گردید معاونت حمل و نقل طرح­های پیشنهادی خود برای دوربرگردان­های چمران را بررسی نموده و ظرف مدت یک هفته طرح جایگزین پیشنهادی خود را همراه با نقطه نظرات و داده‌‌های موردنیاز مطالعات ترافیکی به مشاور طرح تحویل دهد. همچنین مشاور مکلف گردید تا ابتدای اردیبهشت ماه 97 مطالعات ترافیکی را انجام داده و گزارش آن را به کمیسیون ارائه نماید. متاسفانه این مصوبه کمیسیون در این مدت تقریبا 2 ماهه محقق نگردید. از این رو، موضوع مجددا در جلسه مورخ 30/02/ 97، بررسی  و مقرر شد که مشاور مربوطه بررسی‌های تکمیلی را انجام دهد و گزارش نهایی را به همراه مقایسه گزینه‌ها با منظور داشتن پارامترهای مختلف عمرانی، شهرسازی، ترافیکی و زیست محیطی به کمیسیون ارائه نماید. پس از 2.5 ماه، بررسی طرح نهایی و تعیین تکلیف این پروژه در تاریخ 14/05/97 در دستور کار کمیسیون قرار گرفت اما به دلیل عدم حضور مشاور پروژه و آماده نبودن طرح، موضوع از دستور کار خارج شد و مقرر گردید در جلسه بعدی کمیسیون و با حضور مشاور پروژه، گزارش تکمیلی طرح ارائه گردد.

در جلسه مورخ 21/05/97 کمیسیون، به دلیل عدم جمع‌بندی نهایی موضوع در حوزه شهرداری و ابهامات فراوان در پیش روی طرح های جایگزین، معاونت حمل و نقل و ترافیک مکلف گردید تا ظرف مدت دو هفته ضرورت یا عدم ضرورت طرح دوربرگردان‌های بلوار چمران را همراه با دلایل توجیهی به کمیسیون ارائه نماید. بعد از گذشت 4 هفته، در جلسه مورخ 25/06/97 کمیسیون، از سوی معاونت حمل و نقل و ترافیک اعلام گردید که دوربرگردان غیرهمسطح  در بولوار چمران ضرورتی ندارد و می‌توان با اجرای طرح‌های جایگزین از جمله چراغ‌دار کردن تقاطع نیایش، مشکل مربوطه را برطرف نمود؛ با این حال برای این ادعا هیچ‌گونه گزارش مستدل و کارشناسی ارائه نگردید و لذا مقرر شد تا معاونت حمل و نقل گزارش کاملی از بررسی‌های انجام شده در خصوص طرح جایگزین دوربرگردان‌های غیرهمسطح بلوار چمران را ظرف مدت یک هفته به کمیسیون ارائه نماید. پیگیری‌های متعدد کمیسیون، پاسخی را از سوی معاونت حمل و نقل به همراه نداشت و به همین دلیل، موضوع در جلسه مورخ 30/10/97 کمیسیون مجددا مطرح شد؛ اما علی‌رغم گذشت مدت زمان طولانی، معاونت حمل‌و‌نقل همچنان به جمع‌بندی نهایی نرسیده بود و از این رو خواستار بررسی بیشتر موضوع طی یک هفته دیگر شد. این ماراتن فرسایشی در انتها به نتیجه‌ای بسیار جالب و  در عین حال عجیب ختم گردید. به گونه‌ای که در جلسه مورخ 07/11/97 کمیسیون و بعد از گذشت حدود یکسال از آغاز بازنگری طرح مربوطه، معاونت حمل‌و‌نقل همان طرح اولیه یعنی طرح دوربرگردان غیرهمسطح را گزینه نهایی خود اعلام کرد!

سوال اساسی که ذهن بنده به عنوان یک عضو شورا و به نمایندگی از مردم شریف شیراز را به خود مشغول کرده و امروز پاسخ آن را از شهردار منتخب شورا خواستارم این است که چرا پروژه‌ای که در حال انجام بود، توسط معاونت حمل و نقل با ادعای ارائه راه حلی بهتر متوقف می‌شود و علیرغم پیگیری‌های متعدد کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک شورا طی 11 ماه، در نهایت به همان پروژه‌ای که متوقف گردیده بود، ختم می‌شود؟ آیا واقعا رسیدن به این نتیجه حدودا یک سال زمان نیاز دارد؟ مردم این سوال را می‌پرسند که علت این همه نابسامانی چیست؟ چه کسی بایستی پاسخگوی آسیب وارده به شهر و شهروندان باشد که امروز بخواهیم این پروژه را با هزینه‌ای چندین برابر سال گذشته مجددا آغاز کنیم؟ و چندین پرسش و ابهام دیگر که لازم است پاسخی برای روشن شدن اذهان عمومی به آن داده شود.

نابسامانی‌های مشابهی در پروژه های دیگری همچون خطوط BRT، مطالعات حمل و نقل همگانی یکپارچه، عامل چهارم و ناظر عالیه مطالعات جامع حمل و نقل، هوشمندسازی پارکینگ‌ها، اصلاح خصوصی‌سازی اتوبوسرانی و مسیرهای دوچرخه نیز مشاهده می‌شود. بروز تاخیرهای بسیار طولانی در مورد اجرای این پروژه ها این سوال را به ذهن هر شهروندی می‌آورد که به راستی اراده‌ای برای اجرای این پروژه ها و بهبود اوضاع حمل و نقل شهر وجود دارد؟ و این حوزه نابسامان کی به سامان خواهد رسید؟ بنده فکر می‌کنم که شهردار محترم بتواند بهتر از کسی پاسخگوی این پرسش باشد و باز همان جمله ابتدایی خود را تکرار می‌کنم: "بهتر است که شهردار محترم و منتخب شورا به حوزه حمل و نقل، توجه بیشتری را داشته باشند".

و اما موضوع بعد، مسیرهای دوچرخه در شهر شیراز است. مساله دوچرخه سواری با رویکرد توسعه حمل و نقل فعال، از حمایت کامل کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک برخوردار است و شورای پنجم نیز، دستیابی به این هدف را جز لاینفکی از رویکرد انسان محوری خود می‌داند.  بر اساس همین رویکرد و در جهت اجرای فاز اول این پروژه به طول 8 کیلومتر، بخش‌های مختلف شهرداری از شهرداری‌های مناطق گرفته تا سازمان‌های عمران، قطار شهری و سیما و منظر به جلسه کمیسیون دعوت و مکلف به همکاری با حوزه معاونت حمل و نقل جهت انجام پروژه دوچرخه سواری شدند. با این حال، اتخاذ تصمیم‌های صحیح، خردمندانه و مدیریت عالمانه این پروژه از اصل پروژه، مهم‌تر و حیاتی‌تر است؛ چرا که مدیریت نادرست، می‌تواند به شکست پروژه بینجامد. شورای اسلامی شهر در کنار شورای ترافیک استان و پلیس محترم راهور همگی تلاش کردند تا شهرداری را در اجرای فاز اول این پروژه یاری رسانند. با این حال در صورتجلسه مربوطه به صراحت قید گردید که ابتدا ایستگاه‌های دوچرخه، چرخ بندها و زیرساخت ارائه دوچرخه به شهروندان فراهم شده و سپس نسبت به ایجاد مسیرهای دوچرخه مبادرت گردد. اما متاسفانه، روند انجام پروژه کاملا برعکس بود و و هنوز نیز زیرساخت‌های ارائه دوچرخه به شهروندان فراهم نشده است. همچنین عدم هماهنگی معاونت حمل و نقل با شهرداری منطقه یک و اجرای عجولانه آسفالت مسیر دوچرخه سواری، کاملا در خیابان عفیف آباد مشهود است که حتی اجرای مسیر دوچرخه سواری از فلکه سنگی تا چهارراه خلدبرین با توجه به نقش این خیابان در تخلیه بار ترافیکی معابر باهنر جنوبی و شمالی، پاسداران و ستارخان نشان می‌دهد که اجرای آن نباید در فاز اول قرار می‌گرفت. در اقدامی دیگر و برخلاف مکاتبات و صورتجلسات این کمیسیون که در آن قید شده بود که فعلا فاز اول این پروژه تکمیل و بازخوردهای آن بررسی و تحلیل گردد، معابر دیگری همچون خیابان دانش‌آموز نیز به مسیر ویژه دوچرخه تجهیز شده‌اند! و از برخی از مدیران حوزه معاونت حمل و نقل شنیده می‌شود که در سرعت ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخه دارای جایگاهی فاخر در سطح کشور هستیم! در پاسخ به این ادعا باید گفت که آیا توسعه حمل و نقل غیرموتوری به معنای نصب تعدادی جداکننده در سطح معابر شهری است؟ و دیدگاه مدیران آن حوزه در همین سطح است؟

والسلام علیکم و رحمته الله و برکاته